Metamorfoses

Of hoe het onbestaande onderkomen
vindt in het allesomvattende; een cocon
waarin de geboorte van hetgeen ademen zal
plaatsvindt. Hoe het gesteente elke wording
van leven in zich verzamelt; er de uiterlijke,
onmiskenbare tekens van draagt.

Hoe een regendruppel zich splitst. Hoe
berkenstammen de zon lichtval ontlokken.
Hoe een diersoort zich bevrijdt
van haar teveel aan werkelijkheid.
Hoe het bestaande zich vindt
in het onwerkelijke:
in het gedroomde, in het gewenste.

Hoe poëzie het mysterie der dingen aan het
oppervlak doet verschijnen, ze inkleedt
in raadsels, ze transponeert in een menselijk
wezen dat zijn weg zoekt tussen de
vele wezens. Een reus op zijn weg vindt,
er één mee wordt
om te groeien naar de voltooiing toe.