Tussen hemel en hel

In memoriam Remigius

Met liefde ingebed
in de tuin van mijn hart
de ziel van mijn broer
wit als een winterroos

hem missen
hij die in de groeven
van mijn gelaat
een rustplaats vindt

de schaduw van de
donkere raaf
voorgoed gekneld

tussen zijn doodstrijd
en het requiem
van zijn begrafenis