(fluisterasfalt)

Op de plek waar zijn zilveren
duif zich te pletter vloog
goten mannen van staal
fluisterasfalt over het wegdek

donkere mannen
goten donkere brij
over het zieltogend dier

de stem van een mens
had het gehad
dezelfde kapotte vleugels
eendere ontwrichte gewrichten

iemand heeft liefgehad
iemand heeft lief
's zomers bevolkt hij lege terrassen
's winters loopt hij de straten blank

met in zijn hersenen gehamerd
zijn ondraaglijk verhaal
zijn tweeduizendtweehonderd
onontwarde witte gedichten