Afscheid van Patrick

Nu mag hij slapen voorgoed
zijn helblauwe ogen
op zoek naar de hemel
vonden een hel van geweld
er was geen ontkomen

voetsporen verwijzen
naar cirkels van wanhoop
geschonden vernederd
het diepste van zijn ziel
werd geraakt

toen hem alles ontviel
bleef hij steken in angst
in rouw en in reeuw

er ligt een mes
in de sneeuw
op het lemmer zit bloed