Ter gelegenheid van hun gouden Briljanten huwelijksjubileum werden Cyriel
en Elza samen met hun familie in het gemeentehuis van Maldegem ontvangen.
Stralend van gezondheid en geluk bestegen Cyriel Ryckaeert en zijn echtgenote Elza Van den Bossche dinsdag de trappen van het Maldegemse gemeentehuis. Zij werden er ter gelegenheid van hun Briljanten Huwelijksjubileum ontvangen en gehuldigd door schepen van Burgerlijke Stand Jacques De Taeye.
Het is al de derde maal dat zij ter gelegenheid van een huwelijksjubileum in het gemeentehuis ontvangen worden. Zij maakten met de schepen reeds een afspraak voor de viering van hun platina jubileum over 5 jaar.
Elza en Cyriel leerden elkaar kennen in 1937, in het café van Lena Blomme in d'Helle. Daar werd op zondagmiddag gedanst. Cyriel woonde daar in de buurt en Elza wist de weg naar d' Helle omdat haar zuster daar woonde.
Elza werd geboren in Malecote in het jaar dat Wereldoorlog I uitbrak Haar moeder heeft ze amper gekend, die overleed reeds in 1919. Nadat zij de lagere school had doorlopen ging zij werken als dienstmeisje. Ook na haar huwelijk bleef zij werken tot hun eerste kind Liliane in 1941 geboren werd. Toen maakte zij van de opvoeding van haar kinderen en de verzorging van haar huishouding haar werk en hobby.
Cyriel zag in december van 1917 in d' Helle het levenslicht. Ook hij heeft weinig of geen herinneringen aan zijn moeder, die net als de moeder van Elza in 1919 overleed. Nadat hij de schooldeuren op de Kruipuit achter zich had dichtgetrokken ging hij aan de slag bij landbouwers in Sint Laureins en Adegem. In die periode was hij ook soldaat in Brugge.
In 1939 werd hij opnieuw onder de wapens geroepen bij de mobilisatie. Tot mei 1940 verbleef hij in Boechout. Daarna mocht hij terug naar huis. Hij ging werken in de vlasnijverheid over de grens en in Adegem. Zo kwam hij in contact met de familie van Elza. In 1957 toen, de vlasindustrie in onze regio over haar hoogtepunt heen was, startte Cyriel een groothandel in Zuivelproducten.
Tweede leven
Zolang Cyriel als zelfstandige aan de slag was had hij weinig tijd voor hobby's. Hij was wel al van de politieke microbe gebeten. In 1953 werd hij gemeenteraadslid. Onder burgemeester Albert De Kesel maakte hij drie bestuursperioden mee. Eens in pensioen -ze waren toen al naar de Prins Boudewijnlaan verhuisd- begon voor Cyriel, die samen met zijn echtgenote drie kinderen had grootgebracht, een nieuw leven.
Omdat zijn groene vingers nu meer tijd hadden verzorgde hij tot voor enkele jaren de tuintjes van zijn kinderen en er was ook tijd voor een partij krulbol. Op zondagmorgen werd en wordt er een kaartje gelegd. Cyriel had na zijn actieve loopbaan ook meer tijd voor het sociaal leven in de gemeente.
Hij was lid van de Oud-strijders en ging zich voor die vereniging actiever inzetten. Hij is nu nog altijd voorzitter van die vaderlandslievende verenging. Hij ontbreekt zelden of nooit op de herdenkingsplechtigheden die in Adegem ter ere van oorlogsslachtoffers worden georganiseerd.
Ook in de sociale raad van Maldegem was en is zij stem te horen. Natuurlijk heeft hij nu ook meer tijd voor zijn familie. Die is ondertussen uitgebreid met 7 kleinkinderen en 6 achterkleinkinderen.
Elza en Cyriel zijn het oudste en voor velen ook het mooiste koppel van Adegem. Zij genieten van iedere dag die het leven hen samen met hun familie en vrienden biedt. Zij hopen nog jaren samen van het leven te mogen genieten.
Op zondag 9 mei valt het doek over de WAK (Week van de Amateur-kunsten). Het initiatief, dat nog maar enkele jaren oud is, heeft dit jaar in Adegem en Maldegem veel bijval gehad. Vooral tijdens het stralend weekend van 1 mei kregen de kunstenaars die de deuren van hun atelier openzetten veel volk over de vloer.
In Adegem konden de mensen terecht bij kunstschilder Willy Van de Velde. De schilderijen op nagelkoppen waren in zijn atelier slechts één van de blikvangers. Bij Johan Sesselle waren niet alleen uit hout gedraaide kunstwerken te bewonderen. Ook wie belangstelling had voor fotografie en kalligrafie kwam in Adegem-Dorp 94 aan zijn trekken. Studio 74 had de inkomhal van "den Hoogen Pad" uitgekozen om de mooiste foto's die door hun leden genomen werden te etaleren.
Het succes van deze WAK is voor een groot deel te danken aan Cultuurbeleidcoördinator De Prest. Hij is er in geslaagd om voor het eerst ook de KUMA (kunstacademie Maldegem) bij het gebeuren te betrekken. KUMA en de Oude kliniek van Dr. De Lille werden de twee centrale punten van de WAK. Het publiek kreeg de afgelopen week ruim de gelegenheid om kennis te maken met de verschillende kunstvormen die in de Academie aangeleerd worden. In de Oude Kliniek was het ontdekken en genieten van de kunstwerken van gemeentegenoten.
Maria Sesselle -een van de stuwende krachten achter de WAK en vooral achter de Poëzieroute- hoopt, net al veel andere kunstenaars die aan WAK 2004 hebben deelgenomen, dat het initiatief volgend jaar herhaald kan worden.
Na een -om verschillende redenen- tegenvallend seizoen stond VK Adegem vorige week zondag voor de match van de waarheid. Na de reguliere competitie stond de ploeg van voorzitter Noël Wille met evenveel punten als Sparta Ertvelde op een gedeelde voorlaatste plaats. Een barragewedstrijd moest uitmaken wie van de beide ploegen Watervliet, die in de reeks als laatste eindigde, naar derde provinciale zou vergezellen. Bij loting was bepaald dat de wedstrijd op het terrein van VK Adegem moest gespeeld worden.
Omdat Ertvelde zich verzette tegen het spelen van de wedstrijd op zaterdagavond (er was een tweedaags jeugdtornooi bij VK Adegem), ging de wedstrijd door op zondagnamiddag. Meer dan 700 voetballiefhebbers woonden deze partij bij. Het werd een weinig genietbare wedstrijd. De inzet van het treffen was doorvoor veel te groot. In de eerste helft was er slechts één echte doelpoging van Adegem, een schot op de dwarsligger, en een wegens buitenspel afgekeurd doelpunt van Ertvelde.
Ook in de tweede helft viel er op het veld weinig of niets te beleven. Het was voor iedereen rond het terrein duidelijk dat de ploeg die als eerste een doelpunt zou scoren volgend seizoen nog in tweede provinciale zou spelen. Sparta Ertvelde vond op een tiental minuten voor het affluiten de weg naar de Adegemse netten. VK Adegem probeerde de bakens nog te verzetten maar toen de scheidsrechter hen ook nog een strafschop weigerde was het voor de VK aanhang duidelijk dat hun ploeg volgend seizoen een reeks lager zal spelen.
Het leven gaat verder
Er heerste na de wedstrijd een bedrukte stemming in de kantine. De scheidsrechter liet zijn koude schotel onaangeroerd achter en was bij de supporters de kop van jut. Voorzitter Wille huilde niet mee in die klaagzang. "Wij hebben het behouden in tweede provinciale niet vandaag maar in de loop van het seizoen verspeeld. Iedereen, zowel binnen het bestuur als in de spelersgroep, moet maar eens in eigen boezem kijken en nagaan of hij het afgelopen seizoen alles heeft gedaan in het belang van de ploeg. Na dat kritisch zelfonderzoek moeten wij niet bij de pakken blijven zitten maar denken aan de toekomst" klonk het bij de voorzitter.
Dat er belangrijke wijzigingen in het bestuur komen dat stond al enkele maanden vast. Of Noël Wille voorzitter blijft hangt niet van hem af. Als ondervoorzitter heeft hij in de loop van het seizoen de ontslagnemende voorzitter Gilbert Vandekerckhove opgevolgd. Of er spelers zullen vertrekken of spelers die al getekend hebben voor volgend seizoen door de degradatie zullen afhaken zal de toekomst uitwijzen.
Woensdagvoormiddag werd de Maldegemse brandweer opgeroepen om de Moerewege, het Broekelken en de Kleine Moerewege schoon te spuiten. Om nog onbekende redenen moet, toen een landbouwer op weg was naar zijn weide in 't Broekelken, de klep van een aalkardeel zijn opengeklapt.
Zonder dat de landbouwer iets vermoedde liep het grootte deel van de inhoud van het kardeel op de openbare weg. Zo kwamen een deel van de Moerewege, 't Broekelken en de Kleine Moerewege onder een dikke laag smurrie te zitten. De spuitgasten hadden uren nodig om de straten zuiver te krijgen. De stank konden ze niet wegspuiten.
Woensdag 5 mei waren de gaaibolders die in het weekend van 14 en 15 februari een marathon van 24 uren hadden gebold te gast bij de VZW De Vierklaver in Adegem. Bij een natje en een droogje vertelde Raf Van de Velde, als woordvoerder van de gaaibolders, over de leuke en minder leuke kanten die dit jaar bij de organisatie van de Marathonbolling in de zaal Telstar in Donk kwamen kijken. Een van de problemen zit sommige bolders zo hoog dat zij niet van plan zijn om in de toekomst nog deel te nemen aan de marathonbolling als ze op dezelfde plaats georganiseerd wordt.
Naast die ongemakken waren er echter tijdens die marathonbolling ook veel leuke momenten. Ook over de opbrengst van de bolling hadden de gaaibolders geen reden om mis tevreden te zijn. Ondanks de onvoorziene extra kosten bracht de marathonbolling, sponsoring en tombola inbegrepen € 1760 op. Dat is nog iets meer dan vorig jaar.
Limiet
Raf Van de Velde kondigde aan dat de marathonbolling volgend jaar opnieuw zal georganiseerd worden. Vorig jaar was er even sprake van om de marathonbolling uit te breiden tot een bolling van 36 u. Van dat idee zijn de gaaibolders definitief afgestapt. Er zal ook in de toekomst steeds 24 uren gebold worden.
Er zijn nog kandidaten om tot het marathonteam toe te treden. Of het team wordt uitgebreid zal door de huidige leden van de groep worden uitgemaakt. Als het aanbod van ploegen dat het tegen de marathonbolders wil opnemen blijft stijgen zullen de wedstrijden ingekort worden.
Bestemming
Raf Van de Velde verzekerde niet alleen het voortbestaan van marathonbolling: hij bevestigde dat ook in de toekomst de opbrengst van de bolling verder aan de Vierklaver zal geschonken worden.
Namens de directie, het personeel en de bewoners van de Vierklaver dankte Gaby Van Landschoot de Gaaibolders voor hun initiatief. In tegenstelling met de vorige jaren had de schenking nog geen bestemming. De VZW wil de gaaibolders laten meebeslissen over de bestemming van het geld dat zij bijeen hebben gebracht.
De gaaibolders zijn er van overtuigd dat de verantwoordelijken van de Vierklaver het best weten waaraan zij het geld kunnen besteden. Zij laten het dan ook aan hen over om een bestemming te kiezen. "Wij hebben er deugd van dat wij kunnen bollen voor het goede doel. Wij zijn er van overtuigd dat het geld nuttig besteed wordt" reageerden de gaaibolders. Zij kijken al uit naar de volgende bolling!
