De week van Pol Veirman
Eerste jaargang nr. 20 - Week 16 : van 11 tot 17 april 2004


Hij spreekt nog Adegems als een echte:
Jacky Pauwels even terug in zijn geboortedorp.


Na 35 jaar zagen Jacky Pauwels en Marnix Van de Kerkchove
elkaar terug op het Militair Canadees kerkhof in Adegem.

Alhoewel er op zijn identiteitskaart Jacques Pauwels staat, was en is hij in Adegem gekend als Jacky Pauwels. Een paar maanden terug nam hij via onze website contact op met Marnix Van De Kerckhove. Toen uit één van zijn berichtjes bleek dat hij samen met een groep Canadezen een rondrit door België maakte en Adegem een tussenstop was in zijn rit tussen Gent en Brugge, spraken Marnix en Jacky af om elkaar in Adegem te ontmoeten.

Het was volgens Marnix 35 jaar geleden dat hij Jacky die hij kende uit zijn studententijd nog gezien had. Toen ik Jacky dinsdagmiddag als reisleider aan het Canadees Militair Kerkhof als eerste uit de bus zag stappen dacht ik ongewild aan Bejamin uit een liedje van Louis Neefs. Ook bij Jacky zat en zit het reizen hem in het bloed.

In tegenstelling met de Benjamin van Louis Neefs is Jacky echter geen lanterfanter. Hij heeft van zijn hobby zijn beroep gemaakt en leidt nu in Canada een eigen reisbureau. Bij de begroeting moest er geen ijs gebroken worden. Onmiddellijk werden herinneringen opgehaald uit de tijd dat Jackie en Marnix allebei nog in Eeklo school liepen.

Broer achterna
Jacky is niet de enige -en ook niet de eerste- van de familie Pauwels die zijn geboortedorp en -land achter zich liet om het geluk in Canada te zoeken. Jaren voor hij de stap richting Canada zette, had zijn oudere broer Norbert reeds het voorbeeld gegeven. Hij leidde daar al een reisbureau toen Jacky nog aan de universiteit kunst en geschiedenis studeerde.

Jacky trok op vakantie naar zijn broer in Canada. "Het beviel mij daar zo goed dat ik achteraf zei dat ik een verblijf in het buitenland wel zag zitten. Onze Norbert stelde me toen onmiddellijk voor om na mijn studies in België naar Canada te uit te wijken.

Naarmate mijn studies vorderden begon de idee om naar Canada uit te wijken steeds duidelijker vorm aan te nemen. Eens ik de deuren van de universiteit achter mij dicht had getrokken en alles administratief in orde was vertrok ik, 35 jaar geleden, naar Canada." vertelde Jacky ons, terwijl hij zijn reisgezelschap uitleg gaf over het ontstaan en de betekenis van het Canadees kerkhof voor Adegem en zijn omgeving.


Een bezoek aan het Canadees militair kerkhof was voor het Canadees gezelschap van
Jacky de aanloop naar het bezoek van het Canadamuseum. Daar kregen zij onder meer
de korte film over de bevrijding van onze regio door de Canadezen te zien.

Leren, les geven en reizen
Alhoewel we er niets over zegden viel het zowel Marnix als mij op dat Jacky nog perfect Adegems spreekt. Wie met hem een gesprek aanknoopt en niet weet dat hij reeds zolang in Canada woont zou zweren dat hij nog altijd in Adegem rondloopt. Hij spreekt niet alleen nog de taal, hij weet ook nog waar alle mooie en gezellige plaatsen in Adegem zijn. "Mijn Adegems heb ik nooit verleerd. Ik druk mij veel makkelijker uit in het Adegems dan in het ABN. Als ik ABN spreek moet ik soms naar het juiste woord zoeken. In het Adegems rolt het er nog altijd van zelfs uit" merkte Jacky op.

Dat hij na zijn studententijd in België de juiste beslissing genomen heeft daar is hij na al die jaar nog overtuigder geworden. "Ik heb tot nu toe een leven kunnen leiden zoals je het voor jezelf niet kan uitstippelen.. Eens in Canada zocht ik naar de ideale combinatie om te leven en te genieten.

Ik volgde les aan de universiteit en gidste op reizen die door het reisbureau van mijn broer werden georganiseerd. Na mijn studies aan de universiteit combineerde ik een aantal jaren het lesgeven met het gidsen van reizen. Ik hield van de beide beroepen, maar heb op een bepaald moment besloten om de schoolbanken de rug toe te keren en mij volledig te concentreren op organiseren van reizen in en buiten Canada" blikte Jacky tijdens zijn wandeling op het Canadeeskerkhof terug op de voorbij gevlogen jaren.

Familiebedrijf
De afgelopen jaren heeft Jacky als reisorganisator en reisleider een flink stuk van de wereld gezien. Hij raakte steeds meer betrokken in het reisbureau van zijn broer. Toen Norbert overleed moesten er, om het reisbureau Pauwels in stand te houden, belangrijke beslissingen genomen worden. Jacky heeft toen samen met zijn echtgenote en zijn schoonzus besloten om samen het reisbureau verder uit te bouwen. Later zijn daar ook de kinderen bijgekomen. Hij was nu niet langer reisleider maar moest nu ook meer oog hebben voor de administratie. Dat is nog een van zijn talenten.

Veelzijdig
Uit zijn gesprekken met Marnix leerden we dat Jacky, net als Marnix, in zijn studententijd al van veel markten thuis was. Dat heeft hem in zijn beroepsleven geen windeieren gelegd. Door zijn studiekeuze werd hij aanvankelijk de ideale reisleider voor vakantiereizen waarbij het accent vooral op kunst en cultuur lag. Zijn belangstelling ging echter niet alleen naar kunst en cultuur uit. Er zijn -zo bleek tijdens ons gesprek- maar weinig onderwerpen waarover Jacky niet kan meepraten. Hij is ondertussen ook een talenknobbel geworden. "Ik spreek maar één taal tegelijk" lachte hij, toen leden van zijn gezelschap hem naar zijn taalvaardigheid vroegen. Later op de middag ontdekten we dat Jacky minstens zes talen ( zonder de dialecten) vlot over zijn tong laat rollen.. Hij is niet alleen rad van tong, hij is ook nog vlot met de pen. Over een paar maanden rolt zijn vierde boek van de persen.

Regelmatig in België
Voor mij was het acht jaar geleden dat ik Jacky op een van zijn bezoeken aan België nog eens hadden ontmoet. Toch is hij regelmatig in het land: "Vroeger had ik regelmatig contact met Adegem. Met het overlijden van mijn tante Germaine is dat verminderd. Zij was de laatste telg uit de oudere generatie van de familie Pauwels. Als we nu reizen hebben in Europa en we doen Frankrijk aan, dan kom ik voor een paar uren met de wagen naar België op bezoek bij de familie van mijn echtgenote. Die wonen in Brabant en Antwerpen" vertelde Jacky verder, terwijl in het Canadamuseum het dessert werd opgediend.

Dat hij nog altijd geniet van het reizen, dat zie en hoor je aan de manier waarop hij over zijn beroep en over zijn reizen spreekt. Dat niet alles wat een touroperator of gids moeten weten in de boeken.te vinden is heeft Jacky in de loop der jaren geleerd. De klanten zijn natuurlijk koning maar als zijn reisbureau vakanties in het buitenland uitstippelt weet hij de reizen zo te plannen dat hij de te bezoeken plaatsen aan doet als ze financieel het meest gunstig zijn. Zo vind je hem tijdens het weekend zelden in toeristische steden.

Afscheid
Alhoewel Jackie graag nog enkele uren in Adegem bij zijn vriend uit zijn studententijd gebleven was, brak na een paar uren reeds de tijd aan om afscheid te nemen. Nadat hij samen met zijn gezelschap de geschiedenis van het ontstaan van het Canadamuseum hadden gehoord en een bezoek hadden gebracht aan het museum, stond de bus vertrekkensklaar. De rit naar Brugge zou niet via de kortste weg verlopen. Jacky zou met zijn gezelschap de route volgen die de Canadese soldaten volgden bij de bevrijding van onze streek. Aan Marnix beloofde hij dat het zeker geen 35 jaar zal duren voor ze elkaar nog eens ontmoeten!

Bekijk hier de uitgebreide fotoreportage van Marnix over dit Canadese bezoek!


VK ADEGEM START MET MEISJESPLOEG


Dank zij de gemaakte promotie gaven reeds 21 meisjes
te kennen dat zij de voetbalshoes willen aantrekken

Terwijl zijn eerste elftal strijdt tegen de degradatie, kondigde waarnemend voorzitter Noël Wille tijdens een persconferentie aan dat VK Adegem start met een meisjesploeg. De vraag om in de gemeente een meisjesvoetbalploeg op te richten is niet nieuw. Drie jaar terug viel reeds een dergelijke brief binnen op het bureau van de schepen van Sport. Die werd toen doorgespeeld aan KSK Maldegem. Die club was toen bereid om de nodige energie in een meisjesploeg te steken, als er maar voldoende meisjes waren die voetbal wilden spelen. Het project is echter niet uit de startblokken geraakt.

Enkele maanden terug werden wij aangesproken door Marijke De Baere om reclame te maken voor een meisjesvoetbalploeg. Haar dochter, Stefanie Heysse, speelt momenteel voetbal bij VK Adegem. Ten laatste over twee jaar, als ze zestien wordt, mag zij als meisje niet meer opgesteld worden in een team met jongens.

Omdat er geen ploeg bestond of in oprichting was konden wij toen niet ingaan op haar verzoek. Omdat Stefanie wil blijven voetballen begon zij samen met haar moeder Marijke een campagne om meisjes te zoeken die samen met haar deel willen uitmaken van een voetbalploeg. Dat verzoek kwam ook bij de gemeentelijke sportdienst terecht. Schepen van Sport en waarnemend voorzitter van VK Adegem had ook al de vraag doorgespeeld gekregen en vond dat die niet zomaar naast zich neer mocht gelegd worden.

Voetbalschool
Een meisjesvoetbalploeg past volgens de schepen uitstekend in het project van voetbalschool De Toekomst, die een paar jaar terug door de Sportdienst werd opgericht. Die voetbalschool organiseert regelmatig trainingen voor jonge voetballers. Die gaan afwisselend door op de terreinen van een van de Maldegemse voetbalploegen. Zowel jongens als meisjes zijn er welkom. De voetbalschool spitst haar aandacht toe op jongeren tussen 6 en 12 jaar. Nu reeds spelen er meisjes bij de verschillende Maldegemse jeugdploegen. Zij weten dat er een moment komt dat zij de voetbalshoes aan de haak moeten hangen, als zij niet bij een damesploeg aansluiten. Een dergelijke ploeg was er voorlopig niet in Maldegem of een van zijn deelgemeenten.

Ruime belangstelling
Daar komt nu dus verandering in: VK Adegem heeft de stap gezet naar de oprichting van een meisjesploeg. Er is een trainer voorzien en de meisjes, die voorlopig alleen nog maar trainen, kunnen daarvoor op zondagvoormiddag op een van de terreinen van VK terecht. Zowel de voetbalschool als Marijke De Baere en haar dochter hebben de afgelopen weken promotie gemaakt voor hun meisjesploeg. Er werden meisjes aangesproken en er werden folders uitgedeeld.

De belangstelling voor een meisjesploeg overtreft de stoutste verachtingen van de initiatiefneemsters. Bij de voorstelling van het initiatief kon schepen Wille aankondigen dat reeds 31 meisjes positief hadden gereageerd. Naast Stefanie is Quiriem De Lange (VK Akkers Middelburg) het enige meisje van het gezelschap dat momenteel regelmatig in een ploeg speelt.

Eerste wedstrijd
Alle meisjes kunnen de komende weken nog deelnemen aan de trainingen die door de sportschool gegeven worden. Zij kunnen ook op zondagvoormiddag meetrainen in Adegem. De meisjes die momenteel reeds bij een ploeg aangesloten zijn kunnen bij hun huidige club aangesloten blijven. Dat belet hen niet om mee te trainen met de voetbalschool of met VK Adegem. Zij kunnen, tot hun nieuwe ploeg zelf in competitie gaat, bij hun huidige ploeg aangesloten blijven. Het ligt in de bedoeling van de initiatiefneemsters om bij het begin van de competitie 2005-2006 met een damesploeg in competitie te gaan.

Voor volgend seizoen staan er trainingen en vriendschappelijke wedstrijden op het programma. De meisjes kunnen reeds een eerste maal in ploegverband spelen op zondag 25 april. Dan spelen zij op het terrein van VK Adegem om 13 u een wedstrijd tegen de kadetten meisjes van Cercle Melle. Dat wordt de voorwedstrijd voor het belangrijke treffen tussen het eerste elftal van VK Adegem en Watervliet.


TOSCANE

Op uitnodiging van de Adegemse afdeling van de Gezinsbond en het Davidsfonds is auteur Patrick Lateur op maandag 19 april vanaf 20 u te Gast in den Hoogen Pad. Hij neemt er tijdens de literaire avond zijn publiek mee op een wandeling door Toscane. In de entreeprijs is ook het proeven van Toscaanse wijn inbegrepen. Voor informatie en reservering kan gebeld worden met Wilfried Sierens op het nummer 050 71 55 77.


STADSGEZICHTEN

Nadat op zaterdag 17 april het Nederlandse Leiden wordt bezocht, staat bij het Davidsfonds in het reispakket "Stadsgezichten" de stad Leuven op het programma. Wie op 2 mei met DF Leuven wil ontdekken kan contact opnemen met Piet Blomme op het nummer 050 71 43 57.


PATRICK IS MET PENSIOEN

Sedert de fusie in 1977 was Patrick Lippens als wijkagent met zijn brommerke af en toe in Adegem te zien. Op 1 april heeft Patrick de kepie aan de haak gehangen. Hij zal nu, na meer dan 35 jaar dienst bij de politie, samen met zijn echtgenote een deel van zijn vrije tijd doorbrengen met wandelen en reizen. Er blijft ook nog veel tijd over voor zijn familie en voor het onderhoud van zijn huis en tuin.

 


Home
Home