De eerste dans tijdens het feest was voorbehouden voor zijn echtgenote.
Alhoewel hij het langste deel van zijn leven in Adegem woont spreekt hij nog geen woord Adegems. Toch is hij door iedereen in Adegem gekend: iedereen zegt Fons of Fonne maar op zijn paspoort staat Alfons Bogaerts. Op 21 maart 2004 had Alfons meer dan een reden om te feesten: hij vierde die dag niet alleen zijn 80ste verjaardag, maar ook zijn 70ste verjaardag als muzikant.
Alfons zag het levenslicht in Lier, op de eerste lentedag van 1924. Vier jaar later verhuisde hij naar Mechelen. Dat Mechels dialect heeft hij ondanks zijn lang verblijf in Adegem nooit afgeleerd. Reeds op jonge leeftijd had Alfons een zwak voor fanfaremuziek. De muziekschool was vlak naast de school waar hij lager onderwijs volgde. Zo trok hij van de dagschool, 's avonds en tijdens het weekend naar de muziekschool. Hij was op zijn tiende reeds lid van de harmonie van zijn school.
VAN BAKKER TOT MUZIKANT EN SCHILDER
Na het lager onderwijs zocht Alfons zijn toekomst aanvankelijk in beroepen waarbij handenarbeid centraal stond. Dat lukte maar matig. Zijn muziek bleef hij trouw en daar wou hij meer mee doen. Toen hij de stap naar het leger zette veranderde zijn wereld. Hij werd ingedeeld in de 16de pantserdivisie in Duitsland. Daar diende hij gedurende 8 jaar het vaderland.
Tijdens een van zijn vakantieperiodes kwam hij met een vriend mee naar Adegem. Hij ontmoette er zijn toekomstige echtgenote en zou zich samen met haar eerst in Duitsland waar hij gekazerneerd was en later in Adegem in de Striepe vestigen. Tijdens zijn verblijf in Duitsland redde hij in 1959 een moeder en een van haar kinderen uit een brandende barak. De medaille van moed en zelfopoffering van de Belgische Staat en de schaal die hij voor deze daad kreeg van de stad Aken hebben een ereplaats in zijn woning in de Kallestraat.
Na 8 jaar Pantserdivisie stapte Alfons over naar de Muziekkapel van de Zeemacht in Oostende. Dat zou zijn professionele thuishaven voor de komende 20 jaar zijn. Met de muziekkapel van de Zeemacht bezocht hij de meeste West Europese landen om er militaire plechtigheden op te luisteren. Ook op de jaarlijkse plechtigheid op het Canadees kerkhof in Adegem was hij gedurende 30 jaar of als militair of met de V.V.A. van de partij en speelde er solo de "Last Post".
Toen hij, te jong, bedankt werd voor bewezen diensten bij het leger ging Alfons aan de slag bij de gemeente Maldegem. Hij ontpopte hij zich als een meester behanger en schilder. Nu geniet Alfons met zijn echtgenote en familie van de welverdiende rust.
SOCIAAL GEËNGAGEERD
Muziek zat hem niet alleen professioneel in het bloed: eens in Adegem werd hij
eerst lid en later ook bestuurslid van de Verenigde Vrienden Adegem. Tot
voor een paar jaar was hij nog spelend lid. Hij speelde overigens niet
alleen: in geval van nood hanteerde hij de dirigeerstok en hij leidde ook jonge
muzikanten op. Dat deed hij niet alleen in Adegem maar ook gedurende 10 jaar in
Knesselare. Nu maakt hij zich nog alleen als bestuurslid verdienstelijk bij de
V V A.
Wij hebben in Alfons vooral een sociaal geëngageerd mens leren kennen en waarderen. De afgelopen jaren hebben alle Adegemse verenigingen minstens eenmaal beroep gedaan op een van zijn vele talenten. Hij hielp en helpt altijd met de glimlach. Toen het ACW zijn eerste week van de verkeersveiligheid organiseerde slaagde hij er in om op de slotdag de helikopter met kapitein Sintobin nar Adegem te halen. Hij zorgde er in de loop der jaren ook mee voor dat de Muziekkapel van de Zeemacht en het Westvlaams Orkest naar Adegem kwamen. Met zijn schilderstalenten maakte hij zich ook verdienstelijk bij verschillende verenigingen zoals KWB en VK Adegem.
Net als iedereen wordt Alfons ook een jaartje ouder. Het is een tijdje stil geweest rond Alfons. Dat was geen goed teken. Nu is hij weer hersteld en heeft hij keuzes gemaakt. Zijn familie, de Verenigde Vrienden en het Adegems kermiscomité zijn nu nog de belangrijkste zaken in zijn leven.
Zijn 80ste verjaardag en zijn 70ste verjaardag als muzikant zijn niet onopgemerkt voorbij gegaan. Vorige week zondag was het aan de versiering van de woning van Alfons duidelijk te zien dat daar een jarige woont. In de vroege namiddag kregen Alfons en zijn echtgenote thuis het bezoek van de Verenigde vrienden Adegem. Zij brachten hem aan zijn woning een ereserenade.
Ondertussen verzamelden andere vrienden van Alfons en zijn familie zich in het Damberd. Begeleid door de V.V.A. trok Alfons naar Adegem Dorp om in het Damberd samen met zijn familie en vele vrienden zijn twee verjaardagen te vieren. Hij kreeg er het platina ereteken als muzikant opgespeld. Dat ereteken past prima bij de uitgebreide collectie eretekens die Alfons in de loop der jaren als mens en muzikant heeft ontvangen. Alfons genoot van het feest met zijn familie en vrienden. Hij hoopt nog jaren samen met hen van het leven kunnen genieten. Wij wensen het hem van harte.
Bekijk hier een uitgebreide fotoreportage van David Storm over de festiviteiten!
Zestig jaar gelden werd ons land door de Canadezen bevrijd Een aantal van onze bevrijders liggen begraven op het Canadees militair Kerkhof in de Prins Boudewijnlaan. Jaarlijks wordt op de tweede zondag van september hulde gebracht aan hen en aan de nog overlevende bevrijders. Dit jaar vindt deze plechtigheid plaats op 12 september.
Zoals ieder jaar wordt de plechtigheid bijgewoond door een afgevaardigde van de koning. Dit jaar krijgt Adegem op 12 september hoog bezoek: Prins Filip zal namelijk de plechtigheid bijwonen. Het is niet de eerste maal dat de prins te gast is in Adegem. Wij herinneren ons zijn vorige aanwezigheid nog goed. Het regende de ganse voormiddag. De prins weigerde toen, tot op het einde van de plechtigheid, de beschutting van een regenscherm. Op foto's van zijn bezoek is het water dat op zijn jas staat duidelijk te zien. Wij hopen dat de weergoden Adegem en de Prins op 12 januari gunstiger gezind zijn dan de vorige keer.
Reeds jaren waren de Oud-Strijders en Oud-Wapenbroeders vragende partij voor een gedenksteen op het kerkhof. Het heeft jaren geduurd voor het college van Burgemeester en Schepen, alhoewel ze zegden achter de vraag te staan, de verwachtingen hebben ingelost. Op de nieuwe gedenksteen komen de namen voor van de gesneuvelden uit de beide wereldoorlogen. Ook stenen uit de oude kerkmuur worden in de gedenksteen verwerkt. Het college hoopt de steen de komende maanden op het kerkhof te kunnen plaatsen.
Toen het bestuur van de Oud-Strijders en Oud-Wapenbroeders het nieuws van de nieuwe gedenksteen vernamen waren zij tevreden dat eindelijk aan hun verzoek voldaan werd. Minder gelukkig waren ze toen ze hoorden waar die zou geplaatst worden. Volgens het plan dat aan de gemeenteraad werd voorgelegd komt de gedenksteen op het middenplein, ongeveer een meter achter het centraal kruisbeeld. Volgens het college staan de Adegemse Vaderlandslievende verenigingen achter dat voorstel.
Een rondvraag bij die verenigingen leert ons echter dat zij niet achter dat voorstel staan en dat zij ook geen inspraak over de plaats hebben gekregen. Zij hadden tijdens gesprekken na herdenkingsplechtigheden gevraagd om de gedenksteen voor het centraal kruis te plaatsen. Tijdens de gemeenteraadszitting waarop de gedenksteen besproken werd stelde de burgemeester dat de gedenksteen er als het enigszins kan reeds voor de plechtigheden in mei moet staan. Er is volgens hem dan ook geen tijd meer om nog advies te vragen. Een telefoontje zou nochtans volstaan om het standpunt van de Vaderlandslievende verenigingen te kennen.
De renovatie van het Sint Annazwembad heeft haar doel niet gemist. Sedert het zwembad vorig jaar zijn deuren heropende is het aantal bezoekers spectaculair gestegen. Meer bezoekers zou normaal ook een verbetering van de omzet in het cafetaria tot gevolg moeten hebben. In Maldegem ging het de net andere richting uit. Vooral de laatste weken was je niet zeker dat je er na een zwembeurt in de vooravond of op zondagvoormiddag nog iets kon drinken.
Een paar weken terug was er een afspraak gemaakt me een wielerclub uit Ertvelde dat er in het cafetaria van het Sint Annazwembad in de Gidsenlaan een controlepost zou zijn voor hun rally. De deelnemers aan de zaterdagnamiddagrit hadden geluk: het cafetaria was open, maar er was niet veel keuze aan drank en je moest lang wachten. Zondagvoormiddag was het cafetaria zelfs helemaal niet open. De controlestempels werden eerst op de oprit van het zwembad en later bij de ingang van het zwembad gegeven.
Schepen Wille die als schepen van Sport verantwoordelijk is voor het Sint Annazwembad heeft de laatste weken bakken kritiek gekregen. Hij pleit onschuldig. "Wij zijn ook niet gelukkig met de gang van zaken. Wij hebben een overeenkomst met de brouwerij Maes dat zij het cafetaria in het Zwembad openhouden. Zij zorgen voor een gerant. Wij zien als college ook dat er iets fout loopt tussen de gerant en de brouwerij maar in dat geschil kunnen wij niet tussenbeide komen. Afgelopen maandag hebben wij nog en gesprek gehad met verantwoordelijken van de brouwerij. Die hebben ons beloofd dat er een oplossing in de maak is. Over een paar weken komt er een nieuwe gerante. Tot die tijd blijft het cafetaria gesloten. De gerant die er tot voor een week nog was mag er niet meer bestellen" reageerde de schepen. Hij hoopt dat met de komst van de nieuwe, West-Vlaamse gerante de problemen definitief zijn opgelost.
Traditiegetrouw bracht ook dit jaar 't Folkloorke tijdens zijn feestweekend een bezoek aan de bewoners van het Elisabeth rusthuis. Zij zorgden voor een drankje en een hapje en veel gezelligheid. Voor de vrienden van het rusthuis hadden ze ook nog een geschenkje mee. Ook de mensen van het rusthuis vonden het jammer dat de vrienden uit de Duitse Lampertheim niet naar het feest kwamen
Na een gezellige feestnacht hadden de leden van 't Folkloorke vorige week zondag in de voormiddag samen met hun carnavalsvrienden de Tollemennekes uit het Nederlandse Wierden afspraak met de Confrérie van Rietje Koane. Voordat er verbroederd werd in 't Oud Stadhuis kreeg Rietje Koane eerst een outfit in de kleuren van 't Folkloorke aangemeten. Daarna werd het Koantjesbier geproefd!
