De beslissing of er in Adegem, op den Hoeke, al dan niet een funerarium komt ligt bij het college van burgmeester en schepenen. Tot vrijdag 19 maart had de bevolking de mogelijkheid om haar bezwaren tegen de inplanting van het funerarium bij het college in te dienen. Dat deze wel degelijk zijn ingediend dat konden wij vrijdagnamiddag reeds vernemen op het gemeentehuis.
Alhoewel er voor een milieuvergunning klasse 2 geen hoorzitting verplicht is ging de gemeente toch in op de vraag van inwoners van de wijk om een hoorzitting te organiseren.
Onder een gunstig gesternte is deze hoorzitting zeker niet gestart. De zitting die aanvankelijk gepland was op donderdag 11 maart werd door het college om onduidelijke redenen op het allerlaatste moment (donderdag) verschoven naar maandag 15 maart om 19 uur.
Voor een aantal inwoners van den Hoeke was niet alleen het uur maar ook de datum niet of moeilijk haalbaar. Toch waren er een dertigtal mensen op de afspraak. Om 19 uur kon echter niemand in de vergaderzaal van den Hoogen Pad omdat geen van de beide aanwezige schepenen de veiligheidscode kende om binnen te kunnen. Met enige vertraging gingen de delegatie van het college, de aanvrager van de vergunning en de tegenstanders rond de tafel zitten.
Geert De Roo, Schepen van Milieu, stelde in zijn inleiding dat het de bedoeling van het college was om de heer Johan Borgonjon de kans te geven om zijn plannen voor en zijn bedoelingen met het funerarium toe te lichten. De bevolking kreeg de gelegenheid om haar argumenten voor en tegen te kennen te geven.
Het college zelf zou tijdens die hoorzitting geen standpunt innemen maar luisteren. Pas na het verstrijken van de periode van openbaar onderzoek ( 19 maart) ligt de bal in het kamp van het college van burgemeester en schepenen.
BETERE DIENSTVERLENING
Nadat hij zijn toekomstige buren had verwelkomd gaf Johan Borgonjon het
woord aan Benedict Bleyaert die in de raad van beheer van Sofia,
de vereniging waarvan ook het ceremoniebedrijf van Johan Borgonjon deel uitmaakt,
zit.
Alhoewel de bewoners van den Hoeke ervan overtuigd zijn dat het ceremoniebedrijf Borgonjon een onderdeel is van een grote firma, benadrukten zowel Johan Borgonjon als Benedict Bleyaert, zelf hoofd van een ceremoniebedrijf in Brugge, dat het Ceremoniebedrijf Borgonjon volledig zelfstandig werkt.
Als inleiding kregen de aanwezigen een aantal beelden van het interieur van reeds bestaande funeraria te zien. Die onderstreepten dat door de keuze van de meubels, de kleur van de vloer en wandbekleding een serene sfeer gecreëerd wordt. De heer Bleyaert schetste ook hoe het gerenoveerde gebouw op den Hoeke er zal uitzien. Aan de reactie van de meeste mensen in de zaal was duidelijk te merken dat zij niet gekomen waren om naar een reclame voor funeraria te kijken.
De heer Bleyaert schetste toen de redenen waarom steeds meer ceremoniebedrijven in hun bedrijf een funerarium voorzien. Het is volgens de heer Bleyaert een extra dienstverlening naar de klanten toe. Het financiëel voordeel voor het bedrijf ligt hem niet zozeer in een extra vergoeding die voor deze dienst wordt aangerekend, maar wel in de tijdwinst en de daling van de verplaatsingskosten voor het bedrijf..
De heer Bleyaert, die reeds meerdere inplantingen van funeraria in woongebieden heeft meegemaakt, vond het normaal dat er ook op den Hoeke tegenkanting tegen de inplanting was. Hij verzekerde de aanwezigen dat in de andere plaatsingen de bezwaren van de tegenstanders ongegrond waren. Hij was er van overtuigd dat dit ook voor Adegem het geval zal zijn.
MORELE EN PRAKTISCHE BEZWAREN
Er was met aandacht geluisterd naar de inleiding maar daarna volgde er door
de aanwezigen een spervuur van vragen. Bij het bekijken van het plan stelden
een aantal aanwezigen vast dat er zoals in de inleiding was gezegd drie opbaarkamers
en drie koelcellen zijn.
Dat betekent voor hen dat in uitzonderlijke omstandigheden meer dan drie tot zelfs zes afgestorvenen op hetzelfde moment in het funerarium kunnen liggen. Daaruit maakten zij op dat niet alleen afgestorvenen voor wie het ceremoniebedrijf Borgonjon de uitvaart verzorgt er opgebaard kunnen worden. Terwijl Johan stelde dat het funerarium er was voor de mensen die hij zelf naar hun laatste rustplaats begeleidt, stelde de heer Bleyaert dat hij die mogelijkheid niet uitsloot.
De bezwaren zelf konden in twee groepen ingedeeld worden. Er zijn een aantal mensen die een moreel bezwaar tegen de inplanting hebben. Zij willen niet iedere dag met de dood geconfronteerd worden. "Als het funerarium er is zullen wij dagelijks vanuit onze living de lijkwagen zien passeren en dat is geen prettig vooruitzicht". Klonk het. Dat de dood ook bij het leven hoort zoals de heer Bleyaert stelde daar hadden de mensen geen boodschap aan. Ook te weten dat er achter zijn muur doden liggen opgebaard, is voor een van de omwonenden onaanvaardbaar.
Het grootste probleem wordt voor de mensen het verkeer in de onmiddellijke omgeving van het funerarium. De heer Borgonjon voorziet twee parkeerplaatsen op zijn eigendom. Meer kunnen er om praktische redenen niet worden aangelegd. Dat is te weinig voor de omwonenden. Die plaatsen zullen volgens hen worden ingenomen door het eigen wagenpark van het ceremoniebedrijf. Daardoor zullen mensen die hun afgestorven familielid of vriend komen bezoeken verplicht worden hun wagen langs de openbare weg achter te laten.
Langs de Hillestraat is er volgens Johan Borgonjon voldoende parkeergelegenheid. Daar parkeren is voor de inwoners veel te gevaarlijk. Zij vrezen ook dat er zich regelmatig verkeersproblemen zullen voordoen als er vanuit het funerarium met een afgestorvene naar de kerk of naar het crematorium vertrokken wordt. Die vrees is voor de heer Borgonjon en de heer Bleyaert zo goed als ongegrond.
WANTROUWEN
Uit de hoorzitting is niet alleen gebleken dat een aantal mensen bezwaar hebben tegen de inplanting van het funerarium in de gerenoveerde woning. Ook het wantrouwen dat bij de bewoners heerst ten overstaan van de heer Borgonjon kwam in de meeste tussenkomsten naar boven. Dat wantrouwen is er vooral door de problemen die er in het verre en recente verleden met een gemeenschappelijk uitweg zijn geweest.
BEROEP
Nadat in een laatste vragen- en antwoordenronde nog iedereen de kans had gekregen om zijn standpunt duidelijk te maken rondde schepen Geert De Roo de hoorzitting af. Hij merkte op dat de beslissing van het college niet noodzakelijk het einde van het probleem kan zijn.
Hoe de beslissing ook is zowel de heer Borgonjon als de omwonenden kunnen tegen de beslissing in beroep gaan bij het provinciebestuur van Oost Vlaanderen. De schepen onderstreepte ook dat er door de milieudienst een verslag van de hoorzitting werd gemaakt waarin de stellingen van beide kanten opgenomen worden. Dit rapport wordt aan het dossier toegevoegd maar geldt niet als een bezwaarschrift. Hij raadde de tegenstanders aan om voor vrijdag 19 maart hun bezwaar bij de milieudienst binnen te dragen.
OCMW voorzitter Marleen Van den Bussche hoopt dat dit jaar nog de eerste steen kan gelegd worden van het nieuwe rusthuis in Maldegem. Er werd berekend dat het twee jaar zal duren voor het nieuw rusthuis dat 135 bedden zal tellen gebruiksklaar is.
De bouw van het nieuwe rusthuis betekent ook het einde van het bestaansrecht van de huidige OCMW rusthuizen in Maldegem en Adegem. Uit ingewonnen inlichtingen blijkt dat een deel van het rusthuis in Maldegem zal worden afgebroken. Er zal een deel behouden blijven en een andere bestemming krijgen.
Of het gebouw in Adegem overeind blijft was na de uitleg van OCMW voorzitter nog niet duidelijk. Voor haar staat vast dat zelfs als het Elisabethrusthuis in zijn huidige vorm verdwijnt, er in Adegem voorzieningen moeten blijven voor bejaarden. Of dat nu bejaardenflats of iets anders wordt daar wou de voorzitter zich nog niet over uitspreken.
De jeugdwerking krijgt in de meeste sportclubs steeds meer aandacht. Ook de Maldegemse Sportraad wil op die trend inspelen. Zij start op 19 april met een Jeugdsportraad. Het is de bedoeling dat jongeren tot 18 jaar samen de problemen bespreken die zij bij het sporten ondervinden.
Miek Vyncke, sportvrouw, en Michiel Van Aelbroeck, sportman van het jaar, zullen de Jeugdsportraad begeleiden. De Sportraad schrijft alle clubs met jeugdwerking aan om de Jeugdsportraad te promoten. Iedere club heeft recht op een vaste vertegenwoordiger en twee vervangers.
Een delegatie van de Jeugdsportraad zal ook uitgenodigd worden naar de Sportraad om daar verslag uit te brengen van hun activiteiten. Als er voor bepaalde problemen tussenkomst nodig is van de gemeente zal de Sportraad de Jeugdsportraad bijstaan. Nog tot eind van de maand maart hebben de sportclubs de tijd om hun kandidaten voor de Jeugdsportraad aan de Sportraad door te spelen.
Bij de Adegemse afdeling van de Gezinsbond maken ze zich op voor de Kooknamiddag voor kinderen. Die gaat door op woensdag 14 april in het Parochiaal Centrum. Tot 1 april kunnen ouders hun kinderen (van het 2de tot het 6de leerjaar) inschrijven voor deze kooknamiddag.
Om 14 u 45 worden de kinderen in de keuken van het Parochiaal Centrum verwacht. In de twee uren die volgen maken zij onder begeleiding hapjes klaar. Die worden vanaf 17 uur geproefd door het bestuur van de Gezinsbond en de ouders en grootouders van de kinderen.
Voor informatie en inschrijving kan contact opgenomen worden met Lieve Blondeel telefoon: 050 71 43 57
Ieder jaar op hun nieuwjaarsreceptie verkiezen de bestuursleden van het ACW de vereniging die zich in hun ogen het afgelopen jaar het verdienstelijkst heeft gemaakt.
Dit jaar kregen de Vrijwilligerswerkers van het OCMW-rusthuis naast de meeste stemmen achter hun naam nu ook nog een aanmoedigingspremie van € 150 van het ACW.
Vorig weekend kwam VK Adegem voor het eerst tussen de lijnen onder de leiding van trainer Michel Martens. De schok van de trainerswissel werd tegen Waarschoot niet in punten vertaald. Omdat hij bijna een halve ploeg door blessures en schorsingen moet missen stelde de kersverse trainer een onuitgegeven elftal tussen de lijnen.
De ploeg deed het volgens kenners verre van slecht. Waarschoot ving de aanvalsdrift van Adegem op en rondde een aanval succesvol af. Dat was voldoende voor de overwinning. Hoe VK zich ook inspande, een punt halen zat er niet in.
Over de inzet van de spelers was de trainer meer dan tevreden. Hijzelf, de spelers en het bestuur geloven nog altijd in hun kansen op redding.
